Εισηγητής:
Κανδύλης Δ.

Εισήγηση:
3ο Πανελλήνιο Συνέδριο "Ψυχιατρική στο Γενικό Νοσοκομεί", Συμπόσιο με θέμα: "ΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ 3ΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ", Θεσσαλονίκη, 28 - 30 Ιανουαρίου, 2005.

Περίληψη:
Το κίνημα των ενδιάμεσων δομών εντάσσεται στο πλαίσιο της αποϊδρυματοποίησης, που εκφράζεται σαν ο προοδευτικός μαρασμός του παραδοσιακού μηχανισμού ψυχιατρικής περίθαλψης και καταγγέλλει τον αλλοτριωτικό και ιατρογόνο χαρακτήρα του ψυχιατρικού ιδρύματος καθώς ανακαλύπτει σ' αυτό, πλην των άλλων, ένα φορέα χρονιοποίησης. Στην εισήγηση γίνεται αναφορά στο ιστορικό της ίδρυσης των ενδιαμέσων δομών στην Ελλάδα και στα σημερινά τους λειτουργικά, δομικά και θεσμικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Από την μελέτη της συνόλης λειτουργίας τους προκύπτει ότι η ύπαρξή τους δεν αποτελεί εχέγγυο του κλεισίματος των ασύλων και της ανατροπής της ασυλιακής λογικής. Έτσι θα πρέπει να φροντίσουμε να αποφύγουμε τη μετατροπή των ήδη υπαρχουσών ενδιαμέσων δομών σε κλειστές μονάδες νοσηλείας, κοινωνικά απομονωμένες, όπου σίγουρα οι άρρωστοι θα παλινδρομούν, όπου η εξάρτησή τους από την κρατική πρόνοια-περίθαλψη θα διαιωνίζεται. Ακόμη πρέπει να υπάρξει μια συγκεκριμένη πρακτική που θα επιτρέψει να μην πνιγεί ο ιατρικός και κοινωνικός χαρακτήρας των προβλημάτων των ψυχικά ασθενών σε μια τεχνητή εθνική ιδεολογία ειδικών.( λογιστών, διαχειριστών ανθρωπίνων πόρων) Τέλος επισημαίνεται ότι με τη σημερινή τροπή των πραγμάτων, σχετικά με τη λειτουργία τους, οι ενδιάμεσες δομές τείνουν να είναι εναλλακτικές λύσεις του κοινωνικού ελέγχου και όχι εναλλακτικές στον κοινωνικό έλεγχο.)