ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΗΜΕΡΑΣ

Εισηγητές:
Γουμενάκη Α., Τζεδάκη Ε., Φωτιάδου Ε., Πάντζιου Κ., Ασπραδάκης Κ., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση με τη μορφή πόστερ:
14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Ηράκλειο, 30 Μαρτίου - 3 Απριλίου, 1996

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο 32, σελ. 24 Περίληψη: Το Κέντρο Ημέρας έχει τις ιστορικές του καταβολές στο κίνημα της αποασυλοποίησης χρονίων ψυχωτικών και θεωρείται σήμερα θεσμός μερικής νοσηλείας, μεταβατικού χαρακτήρα, προς την ψυχοκοινωνική επανένταξη. Στο Γενικό Νοσοκομείο, ένα Κέντρο Ημέρας κοινωνιοθεραπευτικού χαρακτήρα φαίνεται να συντελεί στην αποδρομή της κρίσης, να συμβάλλει στη βραχύχρονη νοσηλεία και να προάγει τη διαδικασία της ψυχοκοινωνικής επανένταξης.

Εισηγητές:
Κανδύλης Δ., Καπρίνης Γ.

Δημοσίευση:
Τετράδια Ψυχιατρικής, Νο 46, σελ. 9 - 16, 1994

Περίληψη:
Από έρευνες έχει καταδειχθεί ότι τα συμπτώματα και οι ανεπάρκειες των χρονίων ψυχωτικών μπορούν να βελτιωθούν, εάν οι ασθενείς εκπαιδευτούν μ' ένα κατάλληλο δομημένο πρόγραμμα εκμάθησης ειδικών συμπεριφοριακών και γνωσιακών δεξιοτήτων, που στοχεύει στη διδασκαλία, στη γενίκευση και τη διατήρηση των αναγκαίων κοινωνικών δεξιοτήτων για μια ικανοποιητική ποιότητα αυτόνομης ζωής. Η αναγκαιότητα της επιμελούς επιλογής του τύπου της εξάσκησης στις κοινωνικές δεξιότητες, σε συνάρτηση πάντοτε με τις ανάγκες και τις επιθυμίες κάθε ψυχικά ασθενούς είναι προφανής. Η γενίκευση και η συνέχεια είναι "sine qua non" προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα κάθε προγράμματος επαναπροσαρμογής. Οι διαδικασίες της εξάσκησης, συναρτημένες με πραγματικές κοινωνικές καταστάσεις, μπορούν και πρέπει να διδάσκονται όχι μόνο σε ψυχιατρικές δομές νοσηλείας και ανάρρωσης, αλλά και εφ' όσον είναι δυνατό, οπουδήποτε αλλού διαμένουν και συχνάζουν οι χρόνιοι ψυχωτικοί. Η εξάσκηση στις κοινωνικές δεξιότητες μπορεί να βελτιώσει την ανθεκτικότητα του χρόνιου ψυχωτικού στο stress, να μειώσει την πιθανότητα των υποτροπών και να αυξήσει την κοινωνική προσαρμογή.

Εισηγητές:
Κανδύλης Δ., Ασπραδάκης Κ., Εσαγιάν Γκ., Γκιόκα Ε., Μάντση Μ., Καπρίνης Γ.

Ανακοίνωση με τη μορφή πόστερ:
στο 15ο Βορειοελλαδικό Ιατρικό Συνέδριο, Θεσσαλονίκη, 11 - 13 Μαΐου, 2000

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο 55, σελ. 40

Περίληψη:
Τα προστατευμένα - θεραπευτικά διαμερίσματα αποτελούν δομές, οι οποίες απευθύνονται κυρίως σε χρόνιους, ιδρυματοποιημένους ψυχικά ασθενείς, αλλά και σε ψυχικά ασθενείς που ζουν στην κοινότητα. Είναι ο τελευταίος σταθμός του ταξιδιού του χρόνιου ασθενούς για την πληρέστερη ένταξη του στην κοινωνία, ενώ εξ άλλου, αποτελούν και ηθμό, για την αποφυγή της χρονιοποίησης και του ιδρυματισμού νέων ψυχικά ασθενών. Η ΘΕΨΥΠΑ και η ΕΨΥΚΑ, λειτουργούν από 7ετίας προστατευμένα - θεραπευτικά διαμερίσματα, βάση του κανονισμού 815/84. Στην παρούσα ανακοίνωση, εκθέτουμε τις εμπειρίες μας από τη 7ετή λειτουργία των διαμερισμάτων που λειτουργούμε για χρόνιους ψυχικά ασθενείς, αναφερόμενοι στις μορφές και τους στόχους, στις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εισαγωγή και παραμονή σ' αυτά, στον ρόλο της θεραπευτικής ομάδας που υποστηρίζει τους διαμένοντες ενοίκους, στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους και τέλος στα επιτευχθέντα αποτελέσματα, εν σχέσει με την επιθυμούμενη αυτονόμηση των ψυχικά ασθενών.

Ειαηγητές:
Κανδύλης Δ., Εσαγιάν Γκ., Leonοri L., Brun P., Ιωακείμ Λ., Φλωρά A.

Δημοσίευση:
Τετράδια Ψυχιατρικής, Νο 44, σελ. 24 - 33, 1994

Περίληψη:
Σήμερα, αναγνωρίζεται όλο και σαφέστερα ο ελοχεύων κίνδυνος μιας παραδοσιακής λειτουργίας ενδιαμέσων δομών και συνεπώς μιας άλλης, νέας ή συνεχιζόμενης, χρονιοποίησης των αρρώστων που νοσηλεύονται σ' αυτές. Μια τέτοια εξέλιξη είναι πολυπαραγοντική. Την εξηγούν λόγοι ιατρικοί, οικογενειακοί, κοινωνικοί, θεσμικοί, πολιτικοοικονομικοί. Στην εργασία αυτή περιγράφονται οι εμπειρίες μιας ομάδας επαγγελματιών Ψ εν σχέσει με τις στάσεις και συμπεριφορές του μη ψυχιατρικού προσωπικού ενός ξενώνα χρονίων ψυχωτικών και προσεγγίζεται η ερμηνεία τους σε συνάρτηση και με το φαινόμενο της επαγγελματικής τους εξάντλησης. Τέλος, ερευνώνται παράμετροι για την αποφυγή του φαινομένου του νεο-ιδρυματισμού.

Εισηγητές:
Κυζιρίδου Σ., Δαμιανίδου Α., Φιλιοπούλου Α., Ουζούνη Α., Κακούλης Κ., Κανδύλης Δ., Καπρίνης Γ.

Ανακοίνωση:
18ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής. Κως, 14 - 18 Μαΐου, 2004

Δημοσίευση:
ως εκτεταμένη περίληψη στο Ψυχιατρική 15 (παράρτημα 1), σελ.156, 2004

Περίληψη:
Η οικογένεια είναι σημαντικός παράγων, τόσο της δημιουργίας και της επανατροφοδότησης όσο και της βελτίωσης της ψυχοπαθολογίας του ασθενούς. Η έννοια της οικογένειας αποτελεί ένα από τα θέματα επεξεργασίας, στην ομάδα της θεραπείας με ζωγραφική που λειτουργεί στη Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας της Γ' Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης. Ο σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει τα συμπεράσματα από την παρατήρηση, τη σύγκριση της εικαστικής απεικόνισης και της λεκτικής έκφρασης των προβλημάτων των σχέσεων του ασθενούς και της οικογένειάς του και αντιστρόφως μέσω της εικαστικής ψυχοθεραπείας 22 μελών των οικογενειών τους. Μελετήθηκαν 16 ασθενείς και οικογένειες τους, που παρακολουθούν το πρόγραμμα της Μονάδας Ημερήσιας Νοσηλείας. Όλοι ζωγράφισαν και σχολίασαν τα δικά τους έργα, εκείνα των άλλων ασθενών, καθώς και των μελών των συμμετεχουσών οικογενειών και συζητήθηκαν με όλους τα προβλήματα των οικογενειών. Αξιοσημείωτες παρατηρήσεις προκύπτουν για τους τρόπους, με τους οποίες συντηρείται η ψυχοπαθολογία, καθώς και το οικογενειακό φορτίο. Συμπεραίνεται ότι η χρήση της ανωτέρω μεθόδου έχει δυνατότητες να παρέχει συμπληρωματική βοήθεια τόσο στη διαγνωστική των προβλημάτων της οικογένειας όσο και στις κύριες ακολουθητέες θεραπείες.

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΩΝ

Εισηγητές:
Κανδύλης Δ., Ζούμπου Β., Μαλλιώρα Α., Ματή Α.

Ανακοίνωση:
Ημέρες 90, Βόλος, 27 - 29 Απριλίου, 1990

Περίληψη:
Μελετάται με το ερωτηματολόγιο F.E.S. η δομή της οικογένειας 26 νέων ατόμων με σχιζοφρένεια συγκριτικά μ' εκείνη μιας ομάδας 20 μαρτύρων, της ίδιας ηλικίας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Διαπιστώθηκε η ύπαρξη έντονης κριτικής διάθεσης των μελών των οικογενειών των σχιζοφρενών απέναντι στο άρρωστο μέλος τους και η συναισθηματική υπερ - εμπλοκή τους, που εκφράζεται κυρίως με υπερβολικό άγχος και υπερπροστατευτικότητα. Οι δύο αυτοί παράγοντες φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στις υποτροπές που παρουσίασαν τα δύο τελευταία χρόνια οι μελετηθέντες σχιζοφρενείς.

Εισηγητές:
Παπαθανασίου Χ., Ιωακείμ Λ., Σκόνδρας Β., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση:
σε Συνέδριο Κοινωνικών Λειτουργών με θέμα "Ανάπτυξη τοπικών κοινωνιών μέσω των προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής" που διοργάνωσε ο Σ.Κ.Λ.Ε. (νομαρχιακό τμήμα Έβρου), Σαμοθράκη, 22 - 25 Ιουνίου, 2000

Περίληψη:
Στην Ελλάδα η Κοινωνική Πολιτική στον τομέα της τρίτης ηλικίας τοποθετείται σε νέες βάσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1970 σύμφωνα με τις κατευθύνσεις διεθνών οργανισμών με στόχους την κοινωνικοποίηση, την αξιοπρεπή διαβίωση των υπερηλίκων και την ένταξή τους στην κοινότητα ως αυτόνομων και ισότιμων μελών της. Η ευθύνη άσκησης της πολιτικής παραχωρήθηκε κατά κύριο λόγο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με στόχο την παραμονή τους στην κοινότητα. Η πολιτική στον τομέα της Ψυχικής Υγείας από το 1980 και μετά άρχισε να στρέφεται προς την κατεύθυνση της Κοινοτικής Ψυχιατρικής με κύριο άξονα την ψυχοκοινωνική επανένταξη και η επαγγελματική αποκατάσταση των ψυχικά ασθενών. Απώτερος στόχος είναι η κοινωνική τους ενσωμάτωση και ένα όσο το δυνατό καλύτερο επίπεδο ανεξάρτητης λειτουργίας τους στην κοινότητα. Για την επίτευξη του ανωτέρου στόχου είναι απαραίτητη η κατάρτιση των ψυχικά ασθενών σε διάφορα επαγγέλματα ώστε να καταπολεμηθούν οι υποκειμενικές και αντικειμενικές συνθήκες που οδηγούν στον αποκλεισμό των ψυχικά ασθενών από την αγορά εργασίας. Στην παρούσα ανακοίνωση αναφερόμαστε στα αποτελέσματα συνάρθρωσης προγραμμάτων κατάρτισης ψυχικά μειονεκτούντων ατόμων στη φροντίδα υπερηλίκων με εκείνα της διαχείρισης της φροντίδας τους, που εφαρμόζει η αυτοδιοίκηση 1ου βαθμού.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Εισηγητής:
Κανδύλης Δ.

Εισήγηση:
Συνέδριο για το "ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ", Βόλος, 6 - 8 Μαΐου, 1988

Περίληψη:
Πρόκειται για μια εισήγηση επί των ψυχολογικών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων της τρίτης ηλικίας. Τα προβλήματα και οι νοσολογικές διαταραχές αναλύονται σε σχέση με τους στρεσσογόνους παράγοντες οι οποίοι είναι συνήθεις σ' αυτή την ηλικία, τυχόν συνυπάρχουσες χρόνιες ή μη παθολογικές καταστάσεις, αλλά και τις αλλαγές που παρατηρούνται από ετών στην ελληνική οικογένεια. Ιδιαίτερα το ενδιαφέρον εστιάζεται στην επίδραση ψυχοπιεστικών περιβαλλοντικών παραγόντων και στην οργάνωση υποστηρικτικών συστημάτων για την αντιμετώπιση της απόσυρσης και της οποιασδήποτε ψυχοκοινωνικής αναπηρίας των γερόντων.