Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΨΥΧΩΤΙΚΟΥ ΣΤΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΔΟΜΕΣ
Εισηγητές:
Εσαγιάν Γκ., Κανδύλης Δ.
Ανακοίνωση:
Ετήσιο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας για την Ψυχική Υγεία, Θεσσαλονίκη, 7.-.10 Οκτωβρίου, 1992.
Δημοσίευση:
Τετράδια Ψυχιατρικής, Νο 42, σελ. 120.-.122, 1993
Περίληψη:
Μολονότι η φροντίδα του χρόνιου ψυχωτικού και η ψυχαναλυτικού τύπου ψυχοθεραπευτική του προσέγγιση διαπλέκονται μεταξύ τους στις ενδιάμεσες δομές, είναι χρήσιμο να έχουμε υπ' όψιν μας τους διαφορετικούς τους στόχους. Η φροντίδα του χρονίου ψυχωτικού στις ενδιάμεσες δομές έχει ένα ευρύ πεδίο δράσης "σωματικό - ψυχικό - κοινωνικό" και πραγματοποιείται με τη βοήθεια συγκεκριμένων διαμεσολαβητικών αντικειμένων. Η φροντίδα απευθύνεται στις αυτόνομες δυνάμεις του Εγώ του αρρώστου ενώ η αναλυτική ψυχοθεραπεία δρα στο ασυνείδητο. Στην ψύχωση το συνειδητό και το ασυνείδητο αρθρώνονται μεταξύ τους χωρίς τη βοήθεια κανενός ενδιάμεσου χώρου. Για να αποπειραθούμε την ψυχοθεραπευτική προσέγγιση πρέπει να δημιουργήσουμε αυτόν τον χώρο ο οποίος απουσιάζει από την ψυχωτική οργάνωση. Αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται κυρίως με τη φροντίδα που παρέχει η ενδιάμεση δομή. Χωρίς τα "θεμέλια" της φροντίδας δεν είναι δυνατόν να υπάρξει το "οικοδόμημα" της ψυχοθεραπείας στους ψυχωτικούς. Η διάκριση μεταξύ φροντίδας και ψυχοθεραπείας του χρονίου ψυχωτικού στα πλαίσια των ενδιάμεσων δομών αντανακλά το διαχωρισμό των ρόλων μεταξύ γιατρού, ο οποίος διαχειρίζεται τα προβλήματα που εγείρει η παραμονή του αρρώστου στην ενδιάμεση δομή και γιατρού ψυχοθεραπευτού. Θα πρέπει εν τούτοις να επισημάνουμε ότι ο προαναφερθείς διαχωρισμός των ρόλων απλουστεύει την πραγματικότητα, λόγω της ψυχολογικής ρευστότητας η οποία χαρακτηρίζει το μεταβατικό χώρο των ενδιάμεσων δομών. Ο γιατρός ο οποίος διαχειρίζεται τα προβλήματα του αρρώστου σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο ο "πρεσβευτής της πραγματικότητας" ή "ο διανομέας των φαρμάκων". Η φύση της δράσης του είναι ψυχοθεραπευτική.