ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Εισηγητής:
Κανδύλης Δ.

Εισήγηση:
στο 18ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Στρογγυλό τραπέζι με θέμα: "Ο ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: 25 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ", Κως, 14 - 18 Μαΐου, 2004.

Περίληψη:
Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημα για το μέλλον της ψυχιατρικής στα Γ.Ν. της Ελλάδας, κατά τρόπο διχοτομικό (ευοίωνο ή δυσοίωνο), καθώς υπεισέρχονται και πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλές παράμετροι, καθαρά ιατρικές αλλά και ανάλογες σχετικές με τον προσανατολισμό της ψυχιατρικής εκπαίδευσης, της εκπαίδευσης των άλλων επαγγελματιών υγείας και το σπουδαιότερο της κυβερνητικής πολιτικής που αφορούν την ψυχική υγεία. Προς το σκοπό αυτό αναφέρονται πολύ συνοπτικά τα ιστορικά και εξελικτικά στοιχεία του θεσμού, οι πλευρές και οι τάσεις του περιεχομένου του καθώς και μία σειρά διαπιστώσεων και προβλημάτων της λειτουργίας του. Επιχειρείται μια θεωρητική, ιδεολογική κριτική του θεσμού και ορίζεται, με τρόπο υποκειμενικό, η μελλοντική του εξέλιξη σ' ένα καθημερινά μεταβαλλόμενο κόσμο, με ακαθόριστους ακόμη τους δείκτες της κοινωνικής γεωγραφίας της Ελλάδας. Έτσι, κατά την άποψή μας, στο ερώτημα για το ποιο μπορεί και το ποιο θα πρέπει να είναι το μέλλον της Ψυχιατρικής στο Γ.Ν. στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ασφαλώς μια και μόνη απάντηση αλλά ούτε σαφείς απαντήσεις, όταν τεθούν αφοριστικές επιστημονικές ορίζουσες, με κυρίαρχη το μέγιστο όφελος του πάσχοντος υποκειμένου από το όλο σύστημα φροντίδας του. Μπορούμε όμως να ισχυρισθούμε ότι το μέλλον της εξαρτάται από τα λιγότερα λάθη που θα κάνουμε ξανασχεδιάζοντας και διαχειριζόμενοι το σύστημα φροντίδας των ψυχικά ασθενών. Η ψυχιατρική κλινική στο Γ.Ν. θα υπάρχει ως θεσμός επωφελής για τον ασθενή στο βαθμό που θα αποφεύγονται τα λάθη του παρόντος (ιατρικά - διοικητικά), που όλοι γνωρίζουμε και όσο οι λειτουργοί αυτού του θεσμού δεν παρασύρονται απ το λάθος να τη θεωρούν ως το πρότυπο της ψυχιατρικής.