ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. 15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ

Εισηγητές:
Νηματούδης Ι., Κανδύλης Δ., Καπρίνης Στ., Καπρίνης Γ.

Ανακοίνωση με τη μορφή πόστερ:
στο 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Πάφος, Κύπρος, 5 - 9 Μαΐου, 2000

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο ΑΑ304, σελ. 228

Περίληψη:
Κατά την διαρρεύσασα δεκαπενταετία οι προσπάθειες για τη μεταρρύθμιση της ψυχιατρικής περίθαλψης στην Ελλάδα οδήγησαν στη δημιουργία ενός μεγάλου αριθμού εξωνοσοκομειακών Μονάδων Ψυχικής Υγείας (Μ.Ψ.Υ.). Οι μονάδες αυτές έχουν αναλάβει σήμερα ένα μεγάλο τμήμα της ψυχιατρικής περίθαλψης των αρρώστων με ψυχικές διαταραχές, ενώ ο αριθμός των νοσηλευομένων στα ψυχιατρικά νοσοκομεία έχει ελαττωθεί σημαντικά μεταξύ των ετών 1984-1999. Σημαντική στην προσπάθεια αυτή ήταν και η συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της χρηματοδότησης του Κανονισμού 815/84. Από τη μελέτη όμως της ανάπτυξης των νέων μονάδων και υπηρεσιών ψυχικής υγείας διαπιστώνεται:1. Η μη εφαρμογή ενός κεντρικού μηχανισμού ανάπτυξης των Μ.Ψ.Υ. 2. Η άνιση γεωγραφικά και πληθυσμιακά, κατανομή των μονάδων με αποτέλεσμα την ύπαρξη Υγειονομικών Περιφερειών στις οποίες δεν έχει αναπτυχθεί καμία εξωνοσοκομειακή Μ.Ψ.Υ. ή αυτές να περιορίζονται μόνο στην έδρα της περιφέρειας. 3. Η ύπαρξη μονάδων με κτιριακή υποδομή, μέσω του Κανονισμού 815/84, οι οποίες δεν λειτουργούν λόγω μη στελέχωσης με προσωπικό. 4. Η πλήρης απουσία ψυχογηριατρικών μονάδων, ενώ οι παιδοψυχιατρικές μονάδες περιορίζονται μόνον σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα. 5. Με την εξαίρεση των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης σημαντική ήταν η συμβολή στην ανάπτυξη εξωνοσοκομειακών Μ.Ψ.Υ. των μη κυβερνητικών (ιδιωτικού δικαίου) Εταιρειών Ψυχικής Υγείας, καθώς και ορισμένων Περιφεριακών Πανεπιστημίων. Τέλος, η μη μέχρι πρότινος ολοκλήρωση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία των εξωνοσοκομειακών Μ.Ψ.Υ. και η μη εφαρμογή της Τομεοποίησης θα πρέπει να συμπεριληφθούν στους ανασταλτικούς παράγοντες ανάπτυξης και ολοκλήρωσης της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.