Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ: ΕΝΣΤΙΚΤΟ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ;

Εισηγητής:
Κανδύλης Δ.

Εισήγηση:
Στρογγυλό τραπέζι με θέμα "Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ" που οργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, Βόλος, 1986.

Περίληψη:
Γίνεται ιστορική αναδρομή στο φαινόμενο της επιθετικότητας και αναφέρονται οι συγκρουόμενες απόψεις για την προέλευσή της. Αναλύονται οι κοινωνικές συνιστώσες του φαινομένου και το πρόβλημα του εξαναγκασμού του ατόμου να διαβιεί σε μια ακοινώνητη κοινωνία, στην οποία απουσιάζουν οι παραδεκτές αξίες και ιδέες, οι γνήσιοι διαπροσωπικοί δεσμοί. Επισημαίνεται ότι η συνύπαρξη υπερπληθυσμού και αθλιότητας αποτελεί ένα άλλο παράγοντα κινητοποίησης της ανθρώπινης επιθετικότητας, όπως και το πάθος της απληστίας για περισσότερη δύναμη, φήμη, για μεγαλύτερη περιουσία. Αναφέρεται ακόμη η διάσταση της εξουσίας στην εμφάνιση του φαινομένου, αφού όταν η εξουσία οπισθοδρομεί και περιβάλλεται με αυταρχικότητα, κατ' ανάγκη και το κοινωνικό σύνολο τροποποιεί τη συμπεριφορά του και αντιδρά είτε με υποταγή είτε με ανεξέλεγκτη επιθετικότητα. Τέλος εκφράζεται η άποψη ότι η επιθετικότητα μπορεί και να μαθαίνεται και ο άνθρωπος εξαναγκάζεται στη χρήση της μια που, δυστυχώς, αποδείχνεται πετυχημένη μέθοδος όταν κανείς επιζητά το μεγαλύτερο δυνατόν συμφέρον του.