Εισηγητές:
Καπρίνης Στ., Φωκάς Κ., Φουντουλάκης Κ., Ιακωβίδης Α., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση:
18ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Κως, 14 - 18 Μαΐου, 2004.

Δημοσίευση:
ως εκτεταμένη περίληψη στο Ψυχιατρική 15 (παράρτημα 1), 133, 2004

Περίληψη:
Από ετών, έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για την έννοια και τη μέτρηση της ποιότητας ζωής, αρχικώς στον τομέα της γενικής υγείας και ακολούθως και σε εκείνον της ψυχικής, προκειμένου να αξιολογηθούν ατομικά προβλήματα, ανάγκες ομάδων ψυχικά ασθενών, καθώς και για ερευνητικούς λόγους. Σκοπός της εργασίας ήταν η διαπίστωση τυχόν διαφορών στην αντιλαμβανόμενη ικανοποίηση από τη ζωή σε σχιζοφρενείς και σχιζοσυναισθηματικούς ασθενείς. Διερευνήθηκαν 49 ασθενείς, 25 άνδρες και 24 γυναίκες, μ.ό. ηλικίας 35,1 ετών. Εξ' αυτών, 42 ήταν σχιζοφρενείς (ομάδα1) και 7 σχιζοσυναισθηματικοί (ομάδα 2), 18 ζούσαν μόνοι, 29 με τις οικογένειές τους και 2 με άλλους. Το 10,2% των διερευνηθέντων είχαν εξαετή εκπαίδευση, το 8,2% 9ετή, το 32,7% 12ετή και το 49% τριτοβάθμια. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν σε περίοδο σταθεροποίησης με την κλίμακα της WHOQOL-Bref για την ποιότητα ζωής τους, καθώς και με τις κλίμακες PANSS, MMSE, GAF. Από την έρευνα αποκλείσθηκαν ασθενείς με MMSE<23, καθώς και εκείνοι με νευρο-εκφυλιστική νόσο ή εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες. Συμπερασματικά, η ποιότητα ζωής σχιζοφρενών και σχιζοσυναισθηματικών ασθενών, σε περίοδο σταθεροποίησης, όπως αυτή μετρείται με την κλίμακα WHOQOL-Bref, στατιστικώς δεν διέφερε σημαντικά στο μελετηθέν δείγμα.